dolina zgniłych mostów

Ania Witkowska, 'szałas' deski, pomalowana sklejka, ok. 150x150x250 cm

Szałas to najprostsza forma tymczasowego schronienia. Daje komfort psychiczny oraz podstawową osłonę przed wiatrem, zimnem czy deszczem. W polskich warunkach szałasy tworzy się najczęściej z gałęzi, mchu, kory. Pierwsze szałasy powstały w neolicie.
Swoją popularność zyskały w dobie napoleońskiej, potem pisali o nich Słowacki czy Goethe.
Używają ich niezmiennie ludzie prowadzący koczowniczy tryb życia, pasterze, łowcy, podróżnicy.

Szałas, który pragnę zbudować w Dolinie Zgniłych Mostów to szałas intelektualisty, nieco mieszczański w swej wymowie, jak moja obecność w tym miejscu - pośród natury, tuż za 'bramą' miasta.
Kolorystycznie i konstrukcyjnie to rodzaj ukłonu w stronę Gerrita Rietvelda oraz De Stijl czy Bauhausu, który w tym roku obchodzi swoje 90-te urodziny.
Posłużę się granatem, czerwienią, żółcią i czernią, pionem i poziomem i ustawię przenośną konstrukcję szałasu, do którego zapraszam każdego, kto znajdzie się w Dolinie Zgniłych Mostów.

Magda Franczak, Sekrety

Sekrety/widoczki to długodystansowy projekt zapoczątkowany w dzieciństwie, w czasach PRL-u,kiedy wraz z koleżankami upiększałyśmy rzeczywistość instalacjami usytuowanymi w ziemi. Używałyśmy tego, co najbardziej kolorowe- czerwonych tabletek nasercowych, papierków będących wspomnieniem po czekoladowym cukierku, kwiatowych płatków, szkiełek z pobliskiego cmentarnego śmietnika. Wszystko przykryte okrągłym dnem od butelki i kołderką ziemi. Ekspozycja tylko dla wtajemniczonych. Rytuał odżył w 2004 roku, kiedy wiedząc, że zostanę matką zaczęłam odkopywać w pamięci ścieżki swojego dzieciństwa.
W 2005 wystawa w toruńskiej Wozowni przeniosła sekrety na grunt sztuki. I tak zakopuję je tam do dziś..

mfranczak.blogspot.com

Taniec butoh: Anna Brałkowska / TO-EN, "Jaskrawość"

Projekt TO-EN będzie zdarzeniem wpisanym w rozległy krajobraz Doliny. Spotkanie ciała butoh i materii miejsca, będzie chwilowym zanurzeniem się w przestrzeń. Zanurzeniem w czymś miękkim, ciepłym, w zawrotnym pędzie, butwiejących liściach. Intensywność przestrzeni. Cierpkość i słodycz.

toen@toenbutoh.com

Podziękowania dla: U. Kubka, O. Ścibska, M. Zacharczuk

Fot. Paweł Maciak

C TO-EN Butoh Company & Paweł Maciak, 2009

Ludomir Franczak, rusticus*/ (łac. wiejski)

w odniesieniu do sztuki określa zbiór motywów potocznie kojarzonych z pejzażem wiejskim- pola, drzewa, dzikie zwierzęta itp. moja praca zlokalizowana będzie nad strumieniem przecinającym dolinę zgniłych mostów.
lfranczak.blogspot.com/

emiter: mikrokoncert

Jakiś czas temu pomyślałem o graniu muzyki bez całego koncertowego anturażu. Poza salą koncertową, poza podziałem na miejsce dla odbiorcy i muzyka. Poza sceną i małymi kolumnami, które mają przekazać informacje o dźwięku.
Mikrokoncert to koncepcja grania "w powietrzu", w akustycznym kontekście danej przestrzeni. Dźwięk działa możliwie blisko a jendocześnie każdy odbioroca wybierając miejsce może słyszeć inaczej.

Mikrokoncert dedykowany będzie Dolinie Zgniłych Mostów. Utwór na brzmienie tej doliny, małe obiekty dźwiękowe i drobiazgi, które tam znajdę i to, co się wtedy dźwiękowo zdarzy.
Emisja trwa.
Marcin Dymiter aka emiter

Adam Witkowski, "Przedpołudnie fauna"

W Dolinie Zgniłych Mostów postanowiłem ostatecznie rozprawić się z gnijącą we mnie traumą związaną
z lekcjami muzyki w szkole podstawowej. Pamiętam Panią Hannę z natapirowanymi włosami, zmuszającą 33 osoby do gry na flecie prostym. Hałas, jaki wydaje taka ilość fałszywie brzmiących fletów, grających z fałszywą radością melodię z Bolka i Lolka (mi, mi, mi, sol, fa, re, si, si, do, sol...), jest ogromny.
Tak na marginesie nadal nie wiem skąd się wzięły te dziwne nazwy "do" albo "mi"? Jakby nie starczyło zamieszania z tym, że "h" to "b"...
Na szczęście w klasie czwartej zmieniłem szkołę i Pani Hanna nie tytułowała mnie już "cymbałem" (mówiła tak do każdego, kto opatrznie nazwał "dzwonki" - "cymbałkami"). A w klasie piątej usłyszałem utwór "reaching happiness, touching pain" zespołu Cathedral. We wstępie do tej piosenki użyta została kompozycja Claude'a Debussy "Popołudnie Fauna". To było coś!
Ten sam flet (OK! Poprzeczny oczywiście, ale jednak flet... ) na nowo stał się dla mnie instrumentem muzycznym, a nie tylko narzędziem tortur akustycznych. Brzmienie tego instrumentu zaczęło kojarzyć mi się z czymś tajemniczym, sennym i hipnotyzującym.
Później za sprawą zespołu Maestro Trytony, Faun przeistoczył się w mojej wyobraźni w fałnotrytona, leniwie spacerującego po magicznym lesie.
Przy pomocy instrumentu, który buduje specjalnie na dzień akcji w Dolinie, chcę wypłoszyć Panią Hannę z tego lasu.
Niech odejdzie w spokoju z Ian'em Anderson'nem do jakiegoś innego zagajnika.

plan-ucieczki.blogspot.com/

Paweł Duczmal, Ścieżka dydaktyczna - szlak pieszy, wytyczony w taki sposób, aby na jego trasie znalazło się jak najwięcej interesujących obiektów przyrodniczych, czasem też zabytków architektury czy techniki. Celem tworzenia ścieżek jest edukacja poprzez obserwację obiektów w ich naturalnym środowisku, a ich przebieg planowany jest tak, by ingerencja w środowisko naturalne była jak najmniejsza.

Ścieżka dydaktyczna w dolinie to piętnastominutowy spacer, na który pragnę zaprosić przybyłych gości.

Marek Szewczyk - twórca dudaizmu, doktryny filozoficznej , której definicja brzmi: "a może nie, a może tak"
prace w dolinie:
"Autostrada dla mrówek", "Maćko- Borkowic - reinkarnacja", "Penroza"

dolina zgniłych mostów

poniedziałek, 28 września 2009

19.09

wtorek, 15 września 2009

ZAPROSZENIE

poniedziałek, 14 września 2009

AKCJA

niedziela, 13 września 2009

Plakat

wtorek, 8 września 2009

Archiwum bloga

O mnie